автогравю́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | автогравю́рний | автогравю́рна | автогравю́рне | автогравю́рні |
родовий | автогравю́рного | автогравю́рної | автогравю́рного | автогравю́рних |
давальний | автогравю́рному | автогравю́рній | автогравю́рному | автогравю́рним |
знахідний | автогравю́рний | автогравю́рну | автогравю́рне | автогравю́рні |
орудний | автогравю́рним | автогравю́рною | автогравю́рним | автогравю́рними |
місцевий | на/в автогравю́рному, автогравю́рнім | на/в автогравю́рній | на/в автогравю́рному, автогравю́рнім | на/в автогравю́рних |