авіруле́нтний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | авіруле́нтний | авіруле́нтна | авіруле́нтне | авіруле́нтні |
родовий | авіруле́нтного | авіруле́нтної | авіруле́нтного | авіруле́нтних |
давальний | авіруле́нтному | авіруле́нтній | авіруле́нтному | авіруле́нтним |
знахідний | авіруле́нтний, авіруле́нтного | авіруле́нтну | авіруле́нтне | авіруле́нтні, авіруле́нтних |
орудний | авіруле́нтним | авіруле́нтною | авіруле́нтним | авіруле́нтними |
місцевий | на/в авіруле́нтному, авіруле́нтнім | на/в авіруле́нтній | на/в авіруле́нтному, авіруле́нтнім | на/в авіруле́нтних |