адюльте́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | адюльте́рний | адюльте́рна | адюльте́рне | адюльте́рні |
родовий | адюльте́рного | адюльте́рної | адюльте́рного | адюльте́рних |
давальний | адюльте́рному | адюльте́рній | адюльте́рному | адюльте́рним |
знахідний | адюльте́рний, адюльте́рного | адюльте́рну | адюльте́рне | адюльте́рні, адюльте́рних |
орудний | адюльте́рним | адюльте́рною | адюльте́рним | адюльте́рними |
місцевий | на/в адюльте́рному, адюльте́рнім | на/в адюльте́рній | на/в адюльте́рному, адюльте́рнім | на/в адюльте́рних |
[рідко] |