ажу́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ажу́рний | ажу́рна | ажу́рне | ажу́рні |
родовий | ажу́рного | ажу́рної | ажу́рного | ажу́рних |
давальний | ажу́рному | ажу́рній | ажу́рному | ажу́рним |
знахідний | ажу́рний | ажу́рну | ажу́рне | ажу́рні |
орудний | ажу́рним | ажу́рною | ажу́рним | ажу́рними |
місцевий | на/в ажу́рному, ажу́рнім | на/в ажу́рній | на/в ажу́рному, ажу́рнім | на/в ажу́рних |