акредити́вний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | акредити́вний | акредити́вна | акредити́вне | акредити́вні |
родовий | акредити́вного | акредити́вної | акредити́вного | акредити́вних |
давальний | акредити́вному | акредити́вній | акредити́вному | акредити́вним |
знахідний | акредити́вний, акредити́вного | акредити́вну | акредити́вне | акредити́вні, акредити́вних |
орудний | акредити́вним | акредити́вною | акредити́вним | акредити́вними |
місцевий | на/в акредити́вному, акредити́внім | на/в акредити́вній | на/в акредити́вному, акредити́внім | на/в акредити́вних |