акцентуаці́йний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | акцентуаці́йний | акцентуаці́йна | акцентуаці́йне | акцентуаці́йні |
родовий | акцентуаці́йного | акцентуаці́йної | акцентуаці́йного | акцентуаці́йних |
давальний | акцентуаці́йному | акцентуаці́йній | акцентуаці́йному | акцентуаці́йним |
знахідний | акцентуаці́йний | акцентуаці́йну | акцентуаці́йне | акцентуаці́йні |
орудний | акцентуаці́йним | акцентуаці́йною | акцентуаці́йним | акцентуаці́йними |
місцевий | на/в акцентуаці́йному, акцентуаці́йнім | на/в акцентуаці́йній | на/в акцентуаці́йному, акцентуаці́йнім | на/в акцентуаці́йних |