аліфати́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | аліфати́чний | аліфати́чна | аліфати́чне | аліфати́чні |
родовий | аліфати́чного | аліфати́чної | аліфати́чного | аліфати́чних |
давальний | аліфати́чному | аліфати́чній | аліфати́чному | аліфати́чним |
знахідний | аліфати́чний, аліфати́чного | аліфати́чну | аліфати́чне | аліфати́чні, аліфати́чних |
орудний | аліфати́чним | аліфати́чною | аліфати́чним | аліфати́чними |
місцевий | на/в аліфати́чному, аліфати́чнім | на/в аліфати́чній | на/в аліфати́чному, аліфати́чнім | на/в аліфати́чних |
[хім.] |