аму́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | аму́рний | аму́рна | аму́рне | аму́рні |
родовий | аму́рного | аму́рної | аму́рного | аму́рних |
давальний | аму́рному | аму́рній | аму́рному | аму́рним |
знахідний | аму́рний, аму́рного | аму́рну | аму́рне | аму́рні, аму́рних |
орудний | аму́рним | аму́рною | аму́рним | аму́рними |
місцевий | на/в аму́рному, аму́рнім | на/в аму́рній | на/в аму́рному, аму́рнім | на/в аму́рних |
[розм.] |