антицерко́вний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | антицерко́вний | антицерко́вна | антицерко́вне | антицерко́вні |
родовий | антицерко́вного | антицерко́вної | антицерко́вного | антицерко́вних |
давальний | антицерко́вному | антицерко́вній | антицерко́вному | антицерко́вним |
знахідний | антицерко́вний, антицерко́вного | антицерко́вну | антицерко́вне | антицерко́вні, антицерко́вних |
орудний | антицерко́вним | антицерко́вною | антицерко́вним | антицерко́вними |
місцевий | на/в антицерко́вному, антицерко́внім | на/в антицерко́вній | на/в антицерко́вному, антицерко́внім | на/в антицерко́вних |