артикульо́ваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | артикульо́ваний | артикульо́вана | артикульо́ване | артикульо́вані |
родовий | артикульо́ваного | артикульо́ваної | артикульо́ваного | артикульо́ваних |
давальний | артикульо́ваному | артикульо́ваній | артикульо́ваному | артикульо́ваним |
знахідний | артикульо́ваний | артикульо́вану | артикульо́ване | артикульо́вані |
орудний | артикульо́ваним | артикульо́ваною | артикульо́ваним | артикульо́ваними |
місцевий | на/в артикульо́ваному, артикульо́ванім | на/в артикульо́ваній | на/в артикульо́ваному, артикульо́ванім | на/в артикульо́ваних |