артикулю́ючий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | артикулю́ючий | артикулю́юча | артикулю́юче | артикулю́ючі |
родовий | артикулю́ючого | артикулю́ючої | артикулю́ючого | артикулю́ючих |
давальний | артикулю́ючому | артикулю́ючій | артикулю́ючому | артикулю́ючим |
знахідний | артикулю́ючий | артикулю́ючу | артикулю́юче | артикулю́ючі |
орудний | артикулю́ючим | артикулю́ючою | артикулю́ючим | артикулю́ючими |
місцевий | на/в артикулю́ючому, артикулю́ючім | на/в артикулю́ючій | на/в артикулю́ючому, артикулю́ючім | на/в артикулю́ючих |