асенізаці́йний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | асенізаці́йний | асенізаці́йна | асенізаці́йне | асенізаці́йні |
родовий | асенізаці́йного | асенізаці́йної | асенізаці́йного | асенізаці́йних |
давальний | асенізаці́йному | асенізаці́йній | асенізаці́йному | асенізаці́йним |
знахідний | асенізаці́йний, асенізаці́йного | асенізаці́йну | асенізаці́йне | асенізаці́йні, асенізаці́йних |
орудний | асенізаці́йним | асенізаці́йною | асенізаці́йним | асенізаці́йними |
місцевий | на/в асенізаці́йному, асенізаці́йнім | на/в асенізаці́йній | на/в асенізаці́йному, асенізаці́йнім | на/в асенізаці́йних |