афере́нтний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | афере́нтний | афере́нтна | афере́нтне | афере́нтні |
родовий | афере́нтного | афере́нтної | афере́нтного | афере́нтних |
давальний | афере́нтному | афере́нтній | афере́нтному | афере́нтним |
знахідний | афере́нтний | афере́нтну | афере́нтне | афере́нтні |
орудний | афере́нтним | афере́нтною | афере́нтним | афере́нтними |
місцевий | на/в афере́нтному, афере́нтнім | на/в афере́нтній | на/в афере́нтному, афере́нтнім | на/в афере́нтних |