відшаро́вуваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | відшаро́вуваний | відшаро́вувана | відшаро́вуване | відшаро́вувані |
родовий | відшаро́вуваного | відшаро́вуваної | відшаро́вуваного | відшаро́вуваних |
давальний | відшаро́вуваному | відшаро́вуваній | відшаро́вуваному | відшаро́вуваним |
знахідний | відшаро́вуваний, відшаро́вуваного | відшаро́вувану | відшаро́вуване | відшаро́вувані, відшаро́вуваних |
орудний | відшаро́вуваним | відшаро́вуваною | відшаро́вуваним | відшаро́вуваними |
місцевий | на/у відшаро́вуваному, відшаро́вуванім | на/у відшаро́вуваній | на/у відшаро́вуваному, відшаро́вуванім | на/у відшаро́вуваних |