гага́рячий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | гага́рячий | гага́ряча | гага́ряче | гага́рячі |
родовий | гага́рячого | гага́рячої | гага́рячого | гага́рячих |
давальний | гага́рячому | гага́рячій | гага́рячому | гага́рячим |
знахідний | гага́рячий, гага́рячого | гага́рячу | гага́ряче | гага́рячі, гага́рячих |
орудний | гага́рячим | гага́рячою | гага́рячим | гага́рячими |
місцевий | на/у гага́рячому, гага́рячім | на/у гага́рячій | на/у гага́рячому, гага́рячім | на/у гага́рячих |