дима́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | дима́рний | дима́рна | дима́рне | дима́рні |
родовий | дима́рного | дима́рної | дима́рного | дима́рних |
давальний | дима́рному | дима́рній | дима́рному | дима́рним |
знахідний | дима́рний | дима́рну | дима́рне | дима́рні |
орудний | дима́рним | дима́рною | дима́рним | дима́рними |
місцевий | на/у дима́рному, дима́рнім | на/у дима́рній | на/у дима́рному, дима́рнім | на/у дима́рних |