диско́нтний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | диско́нтний | диско́нтна | диско́нтне | диско́нтні |
родовий | диско́нтного | диско́нтної | диско́нтного | диско́нтних |
давальний | диско́нтному | диско́нтній | диско́нтному | диско́нтним |
знахідний | диско́нтний | диско́нтну | диско́нтне | диско́нтні |
орудний | диско́нтним | диско́нтною | диско́нтним | диско́нтними |
місцевий | на/у диско́нтному, диско́нтнім | на/у диско́нтній | на/у диско́нтному, диско́нтнім | на/у диско́нтних |