зстико́ваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | зстико́ваний | зстико́вана | зстико́ване | зстико́вані |
родовий | зстико́ваного | зстико́ваної | зстико́ваного | зстико́ваних |
давальний | зстико́ваному | зстико́ваній | зстико́ваному | зстико́ваним |
знахідний | зстико́ваний | зстико́вану | зстико́ване | зстико́вані |
орудний | зстико́ваним | зстико́ваною | зстико́ваним | зстико́ваними |
місцевий | на/у зстико́ваному, зстико́ванім | на/у зстико́ваній | на/у зстико́ваному, зстико́ванім | на/у зстико́ваних |