картелюва́ння – іменник середнього роду | ||
відмінок | однина | множина |
називний | картелюва́ння | |
родовий | картелюва́ння | |
давальний | картелюва́нню | |
знахідний | картелюва́ння | |
орудний | картелюва́нням | |
місцевий | на/у картелюва́нні, картелюва́нню | |
кличний | картелюва́ння* |