нахра́пистий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | нахра́пистий | нахра́писта | нахра́писте | нахра́писті |
родовий | нахра́пистого | нахра́пистої | нахра́пистого | нахра́пистих |
давальний | нахра́пистому | нахра́пистій | нахра́пистому | нахра́пистим |
знахідний | нахра́пистий, нахра́пистого | нахра́писту | нахра́писте | нахра́писті, нахра́пистих |
орудний | нахра́пистим | нахра́пистою | нахра́пистим | нахра́пистими |
місцевий | на/у нахра́пистому, нахра́пистім | на/у нахра́пистій | на/у нахра́пистому, нахра́пистім | на/у нахра́пистих |
[розм.] |