одлу́плюваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | одлу́плюваний | одлу́плювана | одлу́плюване | одлу́плювані |
родовий | одлу́плюваного | одлу́плюваної | одлу́плюваного | одлу́плюваних |
давальний | одлу́плюваному | одлу́плюваній | одлу́плюваному | одлу́плюваним |
знахідний | одлу́плюваний, одлу́плюваного | одлу́плювану | одлу́плюване | одлу́плювані, одлу́плюваних |
орудний | одлу́плюваним | одлу́плюваною | одлу́плюваним | одлу́плюваними |
місцевий | на/в одлу́плюваному, одлу́плюванім | на/в одлу́плюваній | на/в одлу́плюваному, одлу́плюванім | на/в одлу́плюваних |