одмежо́вуватися – дієслово недоконаного виду | ||
Інфінітив | одмежо́вуватися, одмежо́вуватись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | одмежо́вуймося, одмежо́вуймось | |
2 особа | одмежо́вуйся, одмежо́вуйсь | одмежо́вуйтеся, одмежо́вуйтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | одмежо́вуватимуся, одмежо́вуватимусь | одмежо́вуватимемося, одмежо́вуватимемось, одмежо́вуватимемся |
2 особа | одмежо́вуватимешся | одмежо́вуватиметеся, одмежо́вуватиметесь |
3 особа | одмежо́вуватиметься | одмежо́вуватимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | одмежо́вуюся, одмежо́вуюсь | одмежо́вуємося, одмежо́вуємось, одмежо́вуємся |
2 особа | одмежо́вуєшся | одмежо́вуєтеся, одмежо́вуєтесь |
3 особа | одмежо́вується | одмежо́вуються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
одмежо́вуючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | одмежо́вувався, одмежо́вувавсь | одмежо́вувалися, одмежо́вувались |
жін. р. | одмежо́вувалася, одмежо́вувалась | |
сер. р. | одмежо́вувалося, одмежо́вувалось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
одмежо́вувавшись |