пригно́блюваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | пригно́блюваний | пригно́блювана | пригно́блюване | пригно́блювані |
родовий | пригно́блюваного | пригно́блюваної | пригно́блюваного | пригно́блюваних |
давальний | пригно́блюваному | пригно́блюваній | пригно́блюваному | пригно́блюваним |
знахідний | пригно́блюваний, пригно́блюваного | пригно́блювану | пригно́блюване | пригно́блювані, пригно́блюваних |
орудний | пригно́блюваним | пригно́блюваною | пригно́блюваним | пригно́блюваними |
місцевий | на/у пригно́блюваному, пригно́блюванім | на/у пригно́блюваній | на/у пригно́блюваному, пригно́блюванім | на/у пригно́блюваних |