фікса́торний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | фікса́торний | фікса́торна | фікса́торне | фікса́торні |
родовий | фікса́торного | фікса́торної | фікса́торного | фікса́торних |
давальний | фікса́торному | фікса́торній | фікса́торному | фікса́торним |
знахідний | фікса́торний | фікса́торну | фікса́торне | фікса́торні |
орудний | фікса́торним | фікса́торною | фікса́торним | фікса́торними |
місцевий | на/у фікса́торному, фікса́торнім | на/у фікса́торній | на/у фікса́торному, фікса́торнім | на/у фікса́торних |