інжене́рно-механі́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | інжене́рно-механі́чний | інжене́рно-механі́чна | інжене́рно-механі́чне | інжене́рно-механі́чні |
родовий | інжене́рно-механі́чного | інжене́рно-механі́чної | інжене́рно-механі́чного | інжене́рно-механі́чних |
давальний | інжене́рно-механі́чному | інжене́рно-механі́чній | інжене́рно-механі́чному | інжене́рно-механі́чним |
знахідний | інжене́рно-механі́чний | інжене́рно-механі́чну | інжене́рно-механі́чне | інжене́рно-механі́чні |
орудний | інжене́рно-механі́чним | інжене́рно-механі́чною | інжене́рно-механі́чним | інжене́рно-механі́чними |
місцевий | на/в інжене́рно-механі́чному, інжене́рно-механі́чнім | на/в інжене́рно-механі́чній | на/в інжене́рно-механі́чному, інжене́рно-механі́чнім | на/в інжене́рно-механі́чних |