армоцеме́нтний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | армоцеме́нтний | армоцеме́нтна | армоцеме́нтне | армоцеме́нтні |
родовий | армоцеме́нтного | армоцеме́нтної | армоцеме́нтного | армоцеме́нтних |
давальний | армоцеме́нтному | армоцеме́нтній | армоцеме́нтному | армоцеме́нтним |
знахідний | армоцеме́нтний | армоцеме́нтну | армоцеме́нтне | армоцеме́нтні |
орудний | армоцеме́нтним | армоцеме́нтною | армоцеме́нтним | армоцеме́нтними |
місцевий | на/в армоцеме́нтному, армоцеме́нтнім | на/в армоцеме́нтній | на/в армоцеме́нтному, армоцеме́нтнім | на/в армоцеме́нтних |