байракти́р – іменник чоловічого роду, істота | ||
(прапороносець у турецькому війську) | ||
відмінок | однина | множина |
називний | байракти́р | байракти́ри |
родовий | байракти́ра | байракти́рів |
давальний | байракти́рові, байракти́ру | байракти́рам |
знахідний | байракти́ра | байракти́рів |
орудний | байракти́ром | байракти́рами |
місцевий | на/у байракти́рові, байракти́рі | на/у байракти́рах |
кличний | байракти́ре | байракти́ри |