бездога́нний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | бездога́нний | бездога́нна | бездога́нне | бездога́нні |
родовий | бездога́нного | бездога́нної | бездога́нного | бездога́нних |
давальний | бездога́нному | бездога́нній | бездога́нному | бездога́нним |
знахідний | бездога́нний, бездога́нного | бездога́нну | бездога́нне | бездога́нні, бездога́нних |
орудний | бездога́нним | бездога́нною | бездога́нним | бездога́нними |
місцевий | на/у бездога́нному, бездога́ннім | на/у бездога́нній | на/у бездога́нному, бездога́ннім | на/у бездога́нних |