внутрішньотимі́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | внутрішньотимі́чний | внутрішньотимі́чна | внутрішньотимі́чне | внутрішньотимі́чні |
родовий | внутрішньотимі́чного | внутрішньотимі́чної | внутрішньотимі́чного | внутрішньотимі́чних |
давальний | внутрішньотимі́чному | внутрішньотимі́чній | внутрішньотимі́чному | внутрішньотимі́чним |
знахідний | внутрішньотимі́чний, внутрішньотимі́чного | внутрішньотимі́чну | внутрішньотимі́чне | внутрішньотимі́чні, внутрішньотимі́чних |
орудний | внутрішньотимі́чним | внутрішньотимі́чною | внутрішньотимі́чним | внутрішньотимі́чними |
місцевий | на/у внутрішньотимі́чному, внутрішньотимі́чнім | на/у внутрішньотимі́чній | на/у внутрішньотимі́чному, внутрішньотимі́чнім | на/у внутрішньотимі́чних |