впра́влений1 – дієприкметник | ||||
(вставлений) | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | впра́влений | впра́влена | впра́влене | впра́влені |
родовий | впра́вленого | впра́вленої | впра́вленого | впра́влених |
давальний | впра́вленому | впра́вленій | впра́вленому | впра́вленим |
знахідний | впра́влений | впра́влену | впра́влене | впра́влені |
орудний | впра́вленим | впра́вленою | впра́вленим | впра́вленими |
місцевий | на/у впра́вленому, впра́вленім | на/у впра́вленій | на/у впра́вленому, впра́вленім | на/у впра́влених |