вщу́хлий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | вщу́хлий | вщу́хла | вщу́хле | вщу́хлі |
родовий | вщу́хлого | вщу́хлої | вщу́хлого | вщу́хлих |
давальний | вщу́хлому | вщу́хлій | вщу́хлому | вщу́хлим |
знахідний | вщу́хлий, вщу́хлого | вщу́хлу | вщу́хле | вщу́хлі, вщу́хлих |
орудний | вщу́хлим | вщу́хлою | вщу́хлим | вщу́хлими |
місцевий | на/у вщу́хлому, вщу́хлім | на/у вщу́хлій | на/у вщу́хлому, вщу́хлім | на/у вщу́хлих |