відбудо́вуватися – дієслово недоконаного виду | ||
Інфінітив | відбудо́вуватися, відбудо́вуватись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | відбудо́вуймося, відбудо́вуймось | |
2 особа | відбудо́вуйся, відбудо́вуйсь | відбудо́вуйтеся, відбудо́вуйтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | відбудо́вуватимуся, відбудо́вуватимусь | відбудо́вуватимемося, відбудо́вуватимемось, відбудо́вуватимемся |
2 особа | відбудо́вуватимешся | відбудо́вуватиметеся, відбудо́вуватиметесь |
3 особа | відбудо́вуватиметься | відбудо́вуватимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | відбудо́вуюся, відбудо́вуюсь | відбудо́вуємося, відбудо́вуємось, відбудо́вуємся |
2 особа | відбудо́вуєшся | відбудо́вуєтеся, відбудо́вуєтесь |
3 особа | відбудо́вується | відбудо́вуються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
відбудо́вуючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | відбудо́вувався, відбудо́вувавсь | відбудо́вувалися, відбудо́вувались |
жін. р. | відбудо́вувалася, відбудо́вувалась | |
сер. р. | відбудо́вувалося, відбудо́вувалось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
відбудо́вувавшись |