доли́тий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | доли́тий | доли́та | доли́те | доли́ті |
родовий | доли́того | доли́тої | доли́того | доли́тих |
давальний | доли́тому | доли́тій | доли́тому | доли́тим |
знахідний | доли́тий | доли́ту | доли́те | доли́ті |
орудний | доли́тим | доли́тою | доли́тим | доли́тими |
місцевий | на/у доли́тому, доли́тім | на/у доли́тій | на/у доли́тому, доли́тім | на/у доли́тих |