дурма́нний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | дурма́нний | дурма́нна | дурма́нне | дурма́нні |
родовий | дурма́нного | дурма́нної | дурма́нного | дурма́нних |
давальний | дурма́нному | дурма́нній | дурма́нному | дурма́нним |
знахідний | дурма́нний | дурма́нну | дурма́нне | дурма́нні |
орудний | дурма́нним | дурма́нною | дурма́нним | дурма́нними |
місцевий | на/у дурма́нному, дурма́ннім | на/у дурма́нній | на/у дурма́нному, дурма́ннім | на/у дурма́нних |
[розм.] |