журавли́ний – прикметник | ||||
(від: ‘журавель’) | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | журавли́ний | журавли́на | журавли́не | журавли́ні |
родовий | журавли́ного | журавли́ної | журавли́ного | журавли́них |
давальний | журавли́ному | журавли́ній | журавли́ному | журавли́ним |
знахідний | журавли́ний, журавли́ного | журавли́ну | журавли́не | журавли́ні, журавли́них |
орудний | журавли́ним | журавли́ною | журавли́ним | журавли́ними |
місцевий | на/у журавли́ному, журавли́нім | на/у журавли́ній | на/у журавли́ному, журавли́нім | на/у журавли́них |