заїзди́ти – дієслово недоконаного виду | ||
(заїжджати) | ||
Інфінітив | заїзди́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | заїзді́мо, заїзді́м | |
2 особа | заїзди́ | заїзді́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | заїзди́тиму | заїзди́тимемо, заїзди́тимем |
2 особа | заїзди́тимеш | заїзди́тимете |
3 особа | заїзди́тиме | заїзди́тимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | заїжджу́ | заїздимо́, заїзди́м |
2 особа | заїзди́ш | заїздите́ |
3 особа | заїзди́ть | заїздя́ть |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
заїздячи́* | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | заїзди́в | заїзди́ли |
жін. р. | заїзди́ла | |
сер. р. | заїзди́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
заїзди́вши |