командиро́вочний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | командиро́вочний | командиро́вочна | командиро́вочне | командиро́вочні |
родовий | командиро́вочного | командиро́вочної | командиро́вочного | командиро́вочних |
давальний | командиро́вочному | командиро́вочній | командиро́вочному | командиро́вочним |
знахідний | командиро́вочний, командиро́вочного | командиро́вочну | командиро́вочне | командиро́вочні, командиро́вочних |
орудний | командиро́вочним | командиро́вочною | командиро́вочним | командиро́вочними |
місцевий | на/у командиро́вочному, командиро́вочнім | на/у командиро́вочній | на/у командиро́вочному, командиро́вочнім | на/у командиро́вочних |