контокоре́нтний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | контокоре́нтний | контокоре́нтна | контокоре́нтне | контокоре́нтні |
родовий | контокоре́нтного | контокоре́нтної | контокоре́нтного | контокоре́нтних |
давальний | контокоре́нтному | контокоре́нтній | контокоре́нтному | контокоре́нтним |
знахідний | контокоре́нтний | контокоре́нтну | контокоре́нтне | контокоре́нтні |
орудний | контокоре́нтним | контокоре́нтною | контокоре́нтним | контокоре́нтними |
місцевий | на/у контокоре́нтному, контокоре́нтнім | на/у контокоре́нтній | на/у контокоре́нтному, контокоре́нтнім | на/у контокоре́нтних |