крайньо-пра́вий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | крайньо-пра́вий | крайньо-пра́ва | крайньо-пра́ве | крайньо-пра́ві |
родовий | крайньо-пра́вого | крайньо-пра́вої | крайньо-пра́вого | крайньо-пра́вих |
давальний | крайньо-пра́вому | крайньо-пра́вій | крайньо-пра́вому | крайньо-пра́вим |
знахідний | крайньо-пра́вий, крайньо-пра́вого | крайньо-пра́ву | крайньо-пра́ве | крайньо-пра́ві, крайньо-пра́вих |
орудний | крайньо-пра́вим | крайньо-пра́вою | крайньо-пра́вим | крайньо-пра́вими |
місцевий | на/у крайньо-пра́вому, крайньо-пра́вім | на/у крайньо-пра́вій | на/у крайньо-пра́вому, крайньо-пра́вім | на/у крайньо-пра́вих |