кра́шений1 – дієприкметник | ||||
(прикрашений) | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | кра́шений | кра́шена | кра́шене | кра́шені |
родовий | кра́шеного | кра́шеної | кра́шеного | кра́шених |
давальний | кра́шеному | кра́шеній | кра́шеному | кра́шеним |
знахідний | кра́шений, кра́шеного | кра́шену | кра́шене | кра́шені, кра́шених |
орудний | кра́шеним | кра́шеною | кра́шеним | кра́шеними |
місцевий | на/у кра́шеному, кра́шенім | на/у кра́шеній | на/у кра́шеному, кра́шенім | на/у кра́шених |
[розм.] |