кременчу́цький – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | кременчу́цький | кременчу́цька | кременчу́цьке | кременчу́цькі |
родовий | кременчу́цького | кременчу́цької | кременчу́цького | кременчу́цьких |
давальний | кременчу́цькому | кременчу́цькій | кременчу́цькому | кременчу́цьким |
знахідний | кременчу́цький, кременчу́цького | кременчу́цьку | кременчу́цьке | кременчу́цькі, кременчу́цьких |
орудний | кременчу́цьким | кременчу́цькою | кременчу́цьким | кременчу́цькими |
місцевий | на/у кременчу́цькому, кременчу́цькім | на/у кременчу́цькій | на/у кременчу́цькому, кременчу́цькім | на/у кременчу́цьких |