лячкува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | лячкува́тий | лячкува́та | лячкува́те | лячкува́ті |
родовий | лячкува́того | лячкува́тої | лячкува́того | лячкува́тих |
давальний | лячкува́тому | лячкува́тій | лячкува́тому | лячкува́тим |
знахідний | лячкува́того, лячкува́тий | лячкува́ту | лячкува́те | лячкува́тих, лячкува́ті |
орудний | лячкува́тим | лячкува́тою | лячкува́тим | лячкува́тими |
місцевий | на/у лячкува́тому, лячкува́тім | на/у лячкува́тій | на/у лячкува́тому, лячкува́тім | на/у лячкува́тих |