лігату́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | лігату́рний | лігату́рна | лігату́рне | лігату́рні |
родовий | лігату́рного | лігату́рної | лігату́рного | лігату́рних |
давальний | лігату́рному | лігату́рній | лігату́рному | лігату́рним |
знахідний | лігату́рний | лігату́рну | лігату́рне | лігату́рні |
орудний | лігату́рним | лігату́рною | лігату́рним | лігату́рними |
місцевий | на/у лігату́рному, лігату́рнім | на/у лігату́рній | на/у лігату́рному, лігату́рнім | на/у лігату́рних |