манда́тний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | манда́тний | манда́тна | манда́тне | манда́тні |
родовий | манда́тного | манда́тної | манда́тного | манда́тних |
давальний | манда́тному | манда́тній | манда́тному | манда́тним |
знахідний | манда́тний | манда́тну | манда́тне | манда́тні |
орудний | манда́тним | манда́тною | манда́тним | манда́тними |
місцевий | на/у манда́тному, манда́тнім | на/у манда́тній | на/у манда́тному, манда́тнім | на/у манда́тних |