маршру́тний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | маршру́тний | маршру́тна | маршру́тне | маршру́тні |
родовий | маршру́тного | маршру́тної | маршру́тного | маршру́тних |
давальний | маршру́тному | маршру́тній | маршру́тному | маршру́тним |
знахідний | маршру́тний | маршру́тну | маршру́тне | маршру́тні |
орудний | маршру́тним | маршру́тною | маршру́тним | маршру́тними |
місцевий | на/у маршру́тному, маршру́тнім | на/у маршру́тній | на/у маршру́тному, маршру́тнім | на/у маршру́тних |