машталі́р – іменник чоловічого роду, істота | ||
(візник) | ||
відмінок | однина | множина |
називний | машталі́р | машталі́ри |
родовий | машталі́ра | машталі́рів |
давальний | машталі́рові, машталі́ру | машталі́рам |
знахідний | машталі́ра | машталі́рів |
орудний | машталі́ром | машталі́рами |
місцевий | на/у машталі́рові, машталі́рі | на/у машталі́рах |
кличний | машталі́ре | машталі́ри |
[арх.] |