наймужні́ший – прикметник, найвищий ступінь | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | наймужні́ший | наймужні́ша | наймужні́ше | наймужні́ші |
родовий | наймужні́шого | наймужні́шої | наймужні́шого | наймужні́ших |
давальний | наймужні́шому | наймужні́шій | наймужні́шому | наймужні́шим |
знахідний | наймужні́ший, наймужні́шого | наймужні́шу | наймужні́ше | наймужні́ші, наймужні́ших |
орудний | наймужні́шим | наймужні́шою | наймужні́шим | наймужні́шими |
місцевий | на/у наймужні́шому, наймужні́шім | на/у наймужні́шій | на/у наймужні́шому, наймужні́шім | на/у наймужні́ших |