нахму́рений – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | нахму́рений | нахму́рена | нахму́рене | нахму́рені |
родовий | нахму́реного | нахму́реної | нахму́реного | нахму́рених |
давальний | нахму́реному | нахму́реній | нахму́реному | нахму́реним |
знахідний | нахму́рений, нахму́реного | нахму́рену | нахму́рене | нахму́рені, нахму́рених |
орудний | нахму́реним | нахму́реною | нахму́реним | нахму́реними |
місцевий | на/у нахму́реному, нахму́ренім | на/у нахму́реній | на/у нахму́реному, нахму́ренім | на/у нахму́рених |