нашумі́тися – дієслово доконаного виду | ||
Інфінітив | нашумі́тися, нашумі́тись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | нашумі́мося, нашумі́мось, нашумі́мся | |
2 особа | нашуми́ся, нашуми́сь | нашумі́ться |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | нашумлю́ся, нашумлю́сь | нашумимо́ся, нашумимо́сь, нашуми́мся |
2 особа | нашуми́шся | нашумите́ся, нашумите́сь |
3 особа | нашуми́ться | нашумля́ться |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | нашумі́вся, нашумі́всь | нашумі́лися, нашумі́лись |
жін.р. | нашумі́лася, нашумі́лась | |
сер.р. | нашумі́лося, нашумі́лось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
нашумі́вшись |