неха́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | неха́рний | неха́рна | неха́рне | неха́рні |
родовий | неха́рного | неха́рної | неха́рного | неха́рних |
давальний | неха́рному | неха́рній | неха́рному | неха́рним |
знахідний | неха́рний, неха́рного | неха́рну | неха́рне | неха́рні, неха́рних |
орудний | неха́рним | неха́рною | неха́рним | неха́рними |
місцевий | на/у неха́рному, неха́рнім | на/у неха́рній | на/у неха́рному, неха́рнім | на/у неха́рних |
[діал.] |